Prikkelbare darmsyndroom komt bij best wel veel mensen voor. 10 tot 20% van alle mensen heeft hier last van. Dit kan in een hele lichte vorm tot zware vorm. Zelf heb ik al sinds mijn 16e klachten, die op mijn 19e een hoogtepunt bereikten. Hierna heb ik verschillende (vervelende) onderzoeken gehad, maar hier kwam niet echt iets uit. Natuurlijk hoorden ze dat mijn darmen behoorlijk actief waren in vergelijking met andere mensen en dat ze vrij snel na het eten actief werden.

Ik heb soms het gevoel dat het een soort taboe is om erover te praten. Natuurlijk, je hoeft het niet echt van de daken te schreeuwen, maar er zijn zoveel mensen die er last van hebben en ik geloof dat er veel mensen onwetend zijn en niet weten wat ze moeten doen of kunnen controleren. Daarom wil ik er graag een keer over bloggen, want het leven van iemand met PDS gaat niet altijd over roosjes! Zeker nadat ik kort geleden 1,5 week heel veel last heb gehad. Ik schaam me er niet voor en hoop dat we elkaar kunnen helpen.

Over het algemeen heb ik het redelijk onder controle. Ik heb wel altijd last van overactieve darmen en geborrel, maar dit “stoort” mij al niet echt meer. Wel heb ik een paar keer per jaar slechte periodes, waarbij ik soms één dag heel veel last heb en soms 1,5 week heel veel last heb. Deze slechte periodes ontstaan vaak uit bepaalde prikkels, die er aan vooraf gegaan zijn. Denk bijvoorbeeld aan stress, slecht slapen en drukke periodes. Deze zijn natuurlijk altijd al niet goed voor je gezondheid, maar bij mij slaat dit vaak direct op mijn buik! Op mijn slechtste dagen kan ik amper wat eten zonder problemen te krijgen, ben ik super vermoeid, heel veel krampen en zweet uitbarstingen, zware hoofdpijn en dit leidt bij lang aanhouden tot angst, die ik weer moet sussen bij een bezoekje aan de dokter. Gelukkig komen deze bezoekjes tegenwoordig niet vaak meer voor.

Het lastige bij een prikkelbare darm syndroom is dat iedereen andere klachten ervaart, iedereen andere prikkels heeft die dit verergeren en iedereen andere dingen moet doen of ontwijken om het beter onder controle te krijgen! Kortom, je moet er zelf min of meer achter komen wat je wel en niet kan hebben. Zelf ben ik hier al sinds mijn 16e mee bezig en het kost veel energie, omdat je constant mee bezig bent. Ik moet altijd nadenken wat een bepaalde activiteit, eten of iets dergelijks voor invloed kan hebben. Maar…het heeft mij ook veel opgeleverd qua kennis, zoals:

1. Welke etenswaren kan ik wel hebben, wat moet ik niet te veel eten en wat moet ik vermijden? In het begin was ik constant bezig met wat ik wel en niet kon hebben. Als ik last kreeg was ik bang om weer klachten te krijgen en vermeed ik het gewoon. Nu weet ik bij veel dingen wel waar mijn grens ligt. Ook gaat alles wat meer op de automatische piloot. Wel vind ik het altijd spannend om buiten de deur te eten. Ik ben niet bang om nieuwe dingen te eten, maar wel op mijn hoede. Ik ken mijn lichaam beter en weet ook wat ik kan doen om problemen te verminderen.
2. Cognitieve gedragstherapie heeft mij heel erg geholpen. PDS is geen psychische aandoening maar kan wel angst en stress tot gevolg hebben. Tijdens deze therapie heb ik geleerd hoe ik bepaalde emoties en gevoelens beter onder ogen kan komen en hier mee om kan gaan en los kan laten. Ook de “Wat als” gedachtes zijn hier vaak te sprake gekomen. Wat als ik een afspraak af zeg? Wat als ik niet leuk genoeg ben? Want PDS gaat gepaard met onverwachte momenten soms waardoor je niet altijd behoefte hebt om naar alle afspraken te gaan en je rust pakken belangrijk is. Ook kan ik goed geloven dat PDS je onzeker maakt. En echt…zonder deze therapie was ik deze blog waarschijnlijk nooit begonnen!
3. Sporten! Of in ieder geval een half uur intensief bewegen per dag. Toen ik drie keer in de week intensief bodypumpte waren mijn klachten bijna niet aanwezig. Bovendien voelde ik mij energieker, terwijl ik soms super vermoeid was en zat ik super goed in mijn vel. En niet geheel onbelangrijk “Summer body proof”! Momenteel ben ik weer bezig met het bodypumpen op te pakken! Heerlijk.
4. Meer rust momenten pakken! Mensen met PDS hebben nou eenmaal die o zo belangrijke rustmomenten nodig. Vaker voor jezelf kiezen, een moment voor jezelf nemen. Ik vind dit ook nog steeds moeilijk. Ik ben niet goed in alleen zijn of laat staan stil zitten, dus het blijft een uitdaging. Maar vaak ben ik wel dankbaar als ik het gedaan heb.
5. Alcohol meer vermijden. Ik probeer het verbruik hiervan zo laag mogelijk te houden. Af en toe een biertje of wijntje vind ik heerlijk, maar ik kan er niet goed meer tegen. Bier levert sowieso gasvorming op en problemen. Om hier beter mee om te gaan drink ik er vaak water bij en dan gaat het over het algemeen heel goed en ervaar ik weinig problemen.
6. Voedingsdagboek. Kost enorm veel tijd, maar is de enige manier om te ontdekken wat je wel en niet kan hebben. Door hierin bij te houden wat je allemaal eet en wanneer je problemen kreeg kan je erachter komen bij terugkerende ingrediënten, waar je problemen mee kan hebben. Super handig. Zelf moet ik dit echt beter bij gaan houden.

Ik laat mij niet uit het veld slaan en doe alles waar ik zin in heb. Na inmiddels 8 jaar weet ik heel goed wat ik wel en niet kan hebben, wat mijn valkuilen zijn bij deze aandoening en wat het weer wat kan stabiliseren. Ik plan mijn sport- en rustdagen in en denk bij alles na wat ik eet, op de automatische piloot. Zelf heb ik natuurlijk dagelijkse klachten, die super vervelend zijn. Maar zelfs hier wen je op de één of andere manier aan. Welke klachten ik dagelijks ervaar?

• Krampen
• Geborrel in mijn buik
• Opgeblazen gevoel
• Druk op de buik
• Vermoeidheid
• Lage rugpijn

Ook deel ik graag met jullie wat ik niet goed kan eten:

• Spicy 😦 Helaas! Super lekker en ik denk YAY! Maar helaas denkt mijn buik NEE! Ik hoor vaak van mensen de opmerking, maar het smaakt niet eens spicy, dit kan wel. Dan zeg ik altijd maar ik lust het wel, maar mijn darmen worden geprikkeld door spicy food. Dus toch maar niet.
• Te gekruid eten! Lekker lastig, TE. Wanneer is iets TE? Goede vraag! Dit is voor mij altijd een beetje aanvoelen. Rustig eten en goed luisteren naar mijn lichaam wanneer ik onrust voel. De ene keer ligt de grens hoger dan de andere keer.
• Aspertaam/light dranken! No go. Aspertaam is sowieso al niet goed, maar ik kan dit gewoon echt niet hebben.
• Kaas op slechte dagen! Eén van de redenen dat ik die slechte dagen zo klein mogelijk wil houden. Kaas is namelijk lekker!
• Producten, die niet echt een vaste of vloeibare consistentie hebben. Denk hierbij aan aardappelpuree.
• Schelpdieren zoals mosselen, kokkels, etc. Hier word ik altijd ziek van. Of ik ben er allergisch voor kan ook nog.

Wat ik iedereen met PDS wil zeggen, die hier al lang last van heeft of sinds kort. Laat je niet uit het veld slaan! Het is helaas een aandoening waar je weinig aan kunt doen en niet met medicijnen kunt wegnemen, maar het betekent niet dat je het niet kunt controleren. Hoewel het een hele uitdaging is om er mee te leren omgaan, kun je jezelf een flinke schouderklop geven als je erachter komt hoe je hiermee kunt omgaan en wat voor jou het prettigste is. Wees lief voor jezelf en trots op jezelf!