3 februari was het zover…mijn langverwachte tweede wintersport ooit in Italië. Na 16 intensieve skilessen bij SnowiseSports in Deurningen was ik helemaal klaar om alle geleerde techniek, tips en tricks toe te passen in de praktijk en de sneeuw! Stiekem was er wel sprake van wat gezonde spanning! Ik was namelijk echt onwijs benieuwd hoe het allemaal zou gaan in de sneeuw en op de échte pistes, waar ik geen spiegel had met een sneeuwvlokje in het midden om mij eraan te helpen herinneren dat ik mijn gewicht moest gaan verplaatsen naar het andere been.

Gelukkig zat ik dit jaar al een stuk relaxter in de auto naar Italië dan mijn allereerste wintersport het jaar ervoor. Ik wist natuurlijk veel beter wat ik moest verwachten van het hele gebeuren. De mensen met wie ik samen was, maar ook de omgeving en het hele skiën zelf! JA, DIT JAAR…had ik veel meer vertrouwen in mijzelf en m’n eigen kunnen en daarnaast ben ik onwijs dankbaar dat ik mijn schoonfamilie mee heb kunnen nemen in mijn reis naar deze wintersport toe. Met veel plezier zijn mijn schoonmoeder, schoonzusje en mijn vriend mee geweest naar mijn skilessen en heb ik heel vaak gehoord hoe trots ze op mij zijn. Wat wil je nog meer?

En…hoe ging het skiën?

Voorafgaand aan de skilessen had ik mij twee doelen gesteld.

1. Parallel leren skiën
2. Met de wintersport met de groep mee kunnen met skiën

Vol trots kan ik zeggen dat ik deze twee doelen na de lessen en de skiweek kan afvinken van mijn lijstje! WOOHOO!

De eerste dag skiën beginnen wij altijd lekker rustig. Weer een beetje feeling krijgen met de sneeuw en op de latten. Ik merkte al direct dat de skilessen hier al z’n werking lieten zien. Hoewel ik eventjes moest wennen aan hoe glad de sneeuw is in vergelijking met een rolpiste, had ik snel de slag te pakken! Na twee keer de babypiste – waar ik vorig jaar de eerste meters op ski’s heb gemaakt – was ik toe aan meer uitdaging. Op met de lift naar boven en hup van de piste af. Blauw…rood…het maakte me niet uit. Ik ging er van af! Misschien niet in volle snelheid, maar wel met een goede techniek. JEETJE…WAT WAS IK TROTS en wat had ik zin in de rest van de week!

De tweede dag was al helemaal een grote overwinning voor mijzelf! We gingen skiën in het gebied Pozza di Fassa. Vorig jaar ben ik hier ook geweest, maar was het een zwaar teleurstellende dag. Ik was toen namelijk zo vaak gevallen dat ik mentaal en fysiek een flinke deuk had opgelopen. Maar dit jaar vloog ik zonder problemen van die pistes af. Ik voelde mij stabiel, stond goed naar voren, was niet bang om te vallen en voelde mij onoverwinnelijk. S’middags ging het helaas iets minder. Door de vermoeidheid en de bugles op de pistes werd ik iets onzekerder en sloeg de angst iets meer toe. Ik heb dus een paar uur in de middag voor mijzelf genomen. Even de beentjes rust en ontspanning. Maar goed, oefening baart kunst zeggen ze en er komt gewoon ook heel veel techniek en ervaring bij kijken om hier steeds verder in te groeien. Ik kom er dus wel!

De 3e, 5e en 6e dag waren dan weer fantastische skidagen, omdat ik ten eerste gedeeltelijk samen met mijn schoonfamilie ging. Doel 2 kon van het lijstje afgevinkt worden. En daarnaast, omdat we echt door het gigantische skigebied hebben gereisd op onze ski’s! Gondeltje in, paar pistes af, weer met een skilift omhoog om vervolgens weer naar beneden te skiën. Maar telkens in een nieuw skigebied, nieuwe  omgevingen, nieuwe pistes, nieuwe adembenemende pauzeplekken en veel lekker weer! Eind van de middag stond er wel soms ERROR op mijn hoofd. Dan durfde ik echt niet meer de piste af. Te stijl of teveel bugles! En door de angst en vermoeidheid vergat ik soms helemaal mijn geleerde techniek. Doelstelling voor volgend jaar om dit onder controle te krijgen. Wat ik wel geleerd heb deze vakantie is om door deze angst en vermoeidheid heen te pushen en door te gaan.

De 4e en 7e (laatste) dag heb ik twee ochtenden geskied in het gebied Vigo di Fassa. De skilift naar dit gebied toe konden we zien vanuit ons appartement en was dan ook op loopafstand. Alleen is dat lopen op skischoenen nou niet bepaald ideaal, dus wij gingen lekker met de auto! De laatste ochtend heb ik onwijs genoten van de laatste paar uren skiën. Ik weet niet wat er aan de hand was, maar ik had zin om veel vaart te maken en te genieten van de snelheid. Want meer snelheid maken is ook een doelstelling, die voor volgend jaar op de planning komt te staan. Met de techniek zit het namelijk wel goed! En met die gedachte en zakken vol nieuwe herinneringen en ervaringen stapte ik in de auto terug naar huis.

Wintersport doelstelling voor volgend jaar…

De wintersport was dus weer een groot succes en ik liet het al doorschemeren…de skilessen zijn mij super goed bevallen! De techniek, tips en tricks, kwamen enorm goed van pas en er was dan ook een flinke dosis zelfvertrouwen aanwezig. Dit jaar startte ik met de pistes waar ik vorig jaar –met mijn eerste wintersport – echt gestopt was.

Als ik deze vooruitgang in 16 lessen kon boeken, wat kan ik dan wel niet als ik er nog eens 10 tot 16 lessen bij ga nemen? Ik ben dan ook zeker van plan om vanaf oktober dit jaar weer te gaan lessen bij SnowiseSports. De focus komt dan natuurlijk op het verder uitbouwen van de techniek te liggen om nog beter die pistes af te komen. Zo hoop ik o.a. het parallel skiën en het tegelijk omkanten van de ski’s beter onder de knie te krijgen. Hopelijk kan ik daarmee mijn drie gestelde wintersportdoelstellingen voor 2019 behalen:

1. Beter omgaan met verzuring, vermoeidheid in de benen gedurende de ski-dag vordert. Ik hoop hiermee ook het mentale – het niet-zelfverzekerde stemmetje in mijn hoofd – beter onder controle te krijgen. Want als ik de techniek beter beheers en mijn conditie uitbouw, krijg ik hier ook meer grip en controle op.
2. Bugle-pistes beter onder controle krijgen. Naarmate de dag vordert, vormen zich vaak ook meer bugles. Aangezien dit niet te voorkomen is, kan ik dus maar beter leren om dit meer onder controle te krijgen. En hoe ga ik dat doen? Zie punt 1! Techniek en conditie uitbouwen.
3. Met meer snelheid van de pistes af. Hoewel ik al veel sneller ga dan mijn allereerste jaar, zie ik hier zeker verbeterpunten in. Ik begrijp dat een deel hiervan in de beheersing van techniek zit en dat als je die beter onder controle hebt dat de snelheid vanzelf hoger wordt. Maar van mijzelf weet ik ook dat ik op bepaalde punten bij het skiën meer afrem of bewust minder snelheid maak. Vooral als ik een piste niet ken ben ik een stuk voorzichtiger.

Ik zeg mooie doelstellingen voor de derde wintersport! Nu nog maar even flink nagenieten van die van een paar weken terug.

Deze slideshow vereist JavaScript.