Deel 3; Het Zuidereiland…eindelijk! Soms moet je even op dat laatste deel wachten, zeker als het uit Nieuw-Zeeland komt. Kijk maar naar Lord of the Rings en The Hobbit. In deze blog zal ik de highlights van mijn Zuidereiland tour uitlichten, met heel veel zee, zon en natuur! Eind december was het eindelijk zover. Na de kerstdagen vertrok ik voor een drieweekse rondreis naar het Zuidereiland en ik zeg jullie vast één ding. 3 weken is echt TE kort! Het liefst had ik er nog een maand bij aangetrokken, maar school en studie zat eind januari weer op mij te wachten, dus ik moest het er maar mee doen.
29 december vertrok ik met het vliegtuig naar Christchurch. Heel fijn om de dag voor mijn vertrek nog te horen dat er best een zware aardbeving weer was bij Christchurch, daar werd ik niet bepaald gerust op. Maar na het arriveren, zou ik twee uur later alweer richting het noorden vertrekken naar Kaikoura. Het liefst had ik trouwens een bus, of een ander vervoersmiddel met 4 wielen gepakt, vanuit Auckland naar Wellington om van daaruit de boot te pakken naar het Zuidereiland, maar ik had te weinig tijd! En ja dan moet je keuzes maken. Mocht je dus wel genoeg tijd hebben, ga dan zeker naar Wellie en pak van daaruit de boot en maak me jaloers!
Om 10 uur s’ochtends kwam de bus aan van Stray (een Backpackersorganisatie, die overigens bijna alles voor je regelt. In ieder geval met de hostels!) De chauffeur die achter het stuur zat heette Dippy. Wat mij betreft hadden ze hem beter “Dangerous” of “Drives like an idiot” kunnen noemen, want ik heb momenten met die man gehad waarbij ik dacht dat hij z’n rijbewijs bij een pakje boter had gekregen. En serieus één auto ongeluk in dat half jaar was voor mij echt wel genoeg. Uiteindelijk zijn we veilig aangekomen in Kaikoura. Maar alles werd afgelast, omdat het weer super slecht was en er storm op komst was. De lucht zag er ook behoorlijk dreigend uit, zoals je kunt zien. Helaas, geen walvistour! Niet met dolfijnen zwemmen! Niets van dat alles.
De dag erna was het nog net zo slecht weer, dus besloten we naar Picton te rijden. Een schattig plaatsje bovenin het Zuidereiland. Hier heb ik overigens mijn oud&nieuw gevierd. Alleen begon het een beetje zonde. Ik was mijn ketting, die ik had gekregen van mijn stagebedrijf kwijt geraakt. Nou zegt iedereen daar, dat als je een ketting van jade steen kwijtraakt, deze niet voor je gemaakt is. Maar daar had ik op dat moment niets aan! Ook bij Picton was het nog bijzonder slecht weer, dus ik was wel aan het hopen dat we heel snel wat zonnestralen zouden gaan zien.
En gelukkig, bij Abel Tasman national Park kregen we eindelijk heel veel zon. Kortom, tijd voor een fikse wandeling langs de zee, door de natuur en met volle alertheid voor alle mooie beestjes.Wat een prachtig park! Ik heb zoveel genoten van alle blauwe, groene en gele kleuren! Ik raad jullie aan hier wat meer dagen te blijven, zodat je misschien een driedaagse wandeling kan maken, want dit is echt super!
Naar Abel Tasman zijn we na wat stops richting Franz Joseph glacier gegaan. Put your crampons on, because it’s time for a hike. Sinds 2010 is deze gletsjer snel aan het krimpen en dat doet je toch wel beseffen dat het weer ineens heel erg veranderd. Ik ben dan ook blij dat ik heb mogen hiken op deze prachtige gletsjer en het was een bijzondere ervaring, waarbij ik ook zeker heb genoten van puur gletsjer water. Ik had inmiddels een super leuke en gezellige groep om mij heen, die hun woordje altijd klaar had, maar ook voor elkaar klaar stond! Dus dat was super gezellig. Na deze fantastische hike van ruim 6 uur hebben we ons opgewarmd met bier in een hotpool en zijn we helemaal tot rust gekomen. S’avonds besloten we een trashbag party te houden, waarbij we onze vuilniszakken tot prachtige jurkjes en andere attributen hebben geknipt! Eén en al gezelligheid en dat vonden de zandvlooien ook s’nachts. Ontzettend veel last gehad daar van die beestjes en s’nachts niet kunnen slapen, maar dat maakte niet uit. Slapen kan namelijk ook in de bus!
Op naar Queenstown en ik ben serieus een beetje verliefd geworden op dit prachtige stadje, waar ik eindelijk veel Nieuw-Zeelanders, en ook toeristen, zag! Compleet ander beeld dan het Aziatische gezicht van Auckland in het centrum. Queenstown heeft een prachtige ligging in de natuur, omringd met water en bergen. Een remarkable place omringd door de berg “The Remarkables”. Zoveel prachtige wandelingen heb ik hier mogen doen in de volle zon. Dus ook nog eens ideaal om lekker bij te bruinen en s’avonds? Dan gingen we lekker stappen in de vele barretjes met theepotten met shotjes, bier, wijn en fergburgers. De fergburger tent was ook al iets wat we absoluut moesten gaan proeven daar! En het was wel te zien dat het een attractie was, want er stond vaak een dikke rij. Tenzij je om 2 uur s’nachts ging, dan kon het nog wel. In Queenstown was tevens ook een nationaal rugby event aan de gang, dus hebben we twee dagen lang heerlijk genoten van de nationale rugby teams met onze Speights bier (mijn favoriet)! Na 5 dagen feest, wandelingen en heel veel zon gingen we met een andere chauffeur Digger naar het zuiden van het Zuidereiland. Hier besloot ik de ferry te pakken naar Stewart Island. Een eilandje onder het Zuidereiland met kiwi’s, pinguins, zeehonden en haaien!
De trip naar Stewart Island was ook een hele ervaring! Het was natuurlijk weer super slecht weer met regen en storm en de veerboot stuiterde echt over het water. Ik geloof dat er behoorlijk wat zeeziek waren, maar de gast van de boot bleef lekker doorspreken. “Hier in het water zwemmen naast dolfijnen en pinguins ook tientallen verschillende haaisoorten”. Dat wou ik nou niet horen, omdat die veerboot echt een achtbaan leek en ik doodsbenauwd ben voor haaien! Dus ik was ook meer dan blij om aan land te zijn. We besloten een wandeling te gaan maken in de regen en op zoek te gaan naar kiwi’s! Die beesten hadden we nog niet gespot. De wandeling was drassig, modderig, maar heel erg gaaf! We dachten dat we een kiwi gezien hadden, maar dat bleek toch een beest wat er verdacht veel op leek. Op een gegeven moment kwamen we bij een strandje en daar lag me toch een verrassing op ons te wachten…Echt een plaatje van een zeehond op 3 meter afstand! Wauw! We gingen nog een stuk verder lopen en kwamen ver in het donker bij het hostel terug. Na het avondeten besloten we met onze te gekke groep te kijken of we pinguins konden spotten. En we did!!! Een stuk of 20 schattige waggelende beestjes, die in en uit het water kwamen. 1,5 dag Stewart Island was geweldig en zelfvoldaan op naar Milford Sound. Hopend op beter weer en een Milford Sounds met een strakblauwe lucht.
Ook bij Milford Sound zagen we de schade van de regen! Er lagen flinke takken over de weg en sommige delen van de weg waren ondergelopen door water. Het was niet eens zeker of we wel door konden rijden, maar gelukkig had onze chauffeur ervaring hiermee en kwamen we bij Milford Sound aan. Helaas nog vol regen en bewolking, dus het zou weer een regenachtige dag varen worden. Ik baalde enorm dat het niet zonnig was, maar om eerlijk te zijn had dit wel echt iets bijzonders. Er hing mist, het was donker en heel veel watervallen. Het had iets duisters, maar ook iets mysterieus, alsof we net een Pirates of the Carribean film is waren gelopen, dus we besloten de regen in de gaan om vol te genieten van al dit moois. En wat was het bijzonder. Ik heb echt genoten, maar als ik ooit terug ga hoop ik natuurlijk op het tegenovergestelde.
Vanuit Milford Sound gingen we weer terug naar Queenstown. Hier ben ik nog twee dagen verbleven en toen reden we door naar o.a. Mount Cook. Mijn schoenen hadden het inmiddels begeven, dus heb helaas mijn laatste hike af moeten zeggen. Vooral ook, omdat het had gesneeuwd en het erg glad was en ik echt stevige schoenen nodig had. Ik was dus aan het hostel gekluisterd en dit was wel echt jammer, want was graag mee gegaan op de hike. De volgende dag was wel echt prachtig. Hoewel het midden zomer was, was er een dik pak sneeuw gevallen op de bergen en dit gaf het allemaal net dat beetje extra. Ook de zon was weer terug met dit pak sneeuw, dus dat vrolijkte alles ook weer op.
Na nog wat kano tripjes en andere funny stops was het helaas alweer voorbij. En nogmaals 3 weken is veels te kort! Ik kon in deze tijd om de meeste plekken maar één nacht blijven, terwijl ik op de meeste plekken toch het liefst minimaal 2 of 3 dagen was geweest. Daarnaast heb ik onwijs genoten om met een backpackers bus te gaan, want je leert heel veel mensen kennen, maar wil je echt je eigen plan trekken en nog bijzondere plekken zien? Pak dan lekker een auto of camper en ga samen met je reismaatjes de weg op en reis je rijk!
Benieuwd naar mijn andere reisblogs? Lees het hier:
healthylivinglisan.com 
Een reactie op “Nieuw-Zeeland; het Zuidereiland”