Goeeeedemorgen! Alweer 4 weken terug had ik mijn eerste tennisles na ruim 8 jaar. Inmiddels heb ik op aanraden van de trainer meteen het weekend na de eerste training een nieuw racket gescoord…geld moet rollen toch? De Dunlop Fusion 95 Pro! En ben ik fanatiek gaan trainen de volgende dag tegen de muur! Inmiddels ben ik alweer twee baantrainingen en 4 muur trainingen verder en ik vind het racket echt super fijn! Licht van gewicht, veel power wat je achter de bal kan krijgen en er zit een demper in voor de bespanning (iets wat ik bij mijn andere racket wel miste).

Gister had ik mijn eerste mini toernooitje, de trainer had dit georganiseerd omdat er zoveel lessen waren uitgevallen, en aangezien ik een groentje was wat net weer speelde kreeg ik ook een mailtje of ik mee wilde doen. En of ik dat wil! Speeluren op de baan, right? Dus tenniservaring! Kijk, die muur waar je tegenaan kan spelen is leuk en heel goed om je slag een beetje te pakken te krijgen, maar uitendelijk zijn die banen toch de plek waar alles gebeurd…de trainingen, competitie en wedstrijden! En aangezien mijn laatste training echt super verrot ging en mijn opslag nog totaal niet lekker ging, kon ik deze speeltijd goed gebruiken YAY!

Het toernooitje was super leuk georganiseerd. Er waren 6 rondes van een half uur, waarbij je er 4 of 5 moest spelen. En wat ging het lekker op de baan. Ik sloeg de een na de andere winner…in mijn hoofd. Zoals ik zei verloopt het nog niet altijd zoals ik wil. Misschien wil ik ook weer te snel op mijn oude niveau terug zitten. Valkuiltje! Het is ook niets voor niets dat mijn trainer aan het begin van het eerste wedstrijdje mij nog influisterde; “Lisan, niet te hard willen slaan”. Ja, nog zo’n valkuiltje! Soms valt zo’n balletje zo mooi om deze prachtig en gecontroleerd (zoals je het wil zien) de hoek in te slaan, of af te maken aan het net. In mijn hoofd zie ik al helemaal wat ik wil gaan doen, maar de uitvoering is nog niet om over naar huis te schrijven. Van die ballen die dan ineens uitvliegen of net niet over het net heen gaan! Dan wordt er maar weer geroepen “Gebrek aan ervaring” of “Dat net hangt net iets te hoog” of “De intentie was goed”.

Ging het dan zo slecht? Absoluut niet! Hoewel ik mijzelf er dus op betrapt heb dat ik misschien te snel terug wil zijn op niveau en soms te graag wil afmaken heb ik de tip van mijn trainer zeker meegenomen. Ik heb de wedstrijden zo rustig mogelijk gespeeld in mijn slag en goed gekeken waar ik de bal kon plaatsen. Ik luister wel. Het eerste wedstrijdje hebben wij dan ook verdiend gewonnen, waarbij mijn backhand, forehand en zelfs mijn opslag best aardig liepen! Eigenlijk verbeterde dat alleen maar in de andere rondes met dubbelen. Vooral mijn opslag begon met de minuut beter te worden en hier ben ik super super blij mee! De tweede ronde helaas net verloren, maar ook hier heb ik heerlijke rally’s kunnen spelen en winners kunnen slaan. De derde rond had ik eigenlijk pauze, maar er was sprake van een uitvaller, dus mijn toekomstige competitiegenote had niemand om mee te spelen. Zo lief en aardig als ik ben, heb ik mijn half uurtje pauze maar opgeofferd en misschien was de reden ook wel een beetje dat ik alvast met haar kon spelen. Goed, de tegenstanders waren echt nog een maatje te groot voor mij. Hier merkte ik wel dat ik, doordat zij sterk waren, sneller punten wou maken en dat gaat nog niet helemaal. Bij elke fout hoorde ik mijn trainer dan ook al in mijn hoofd zeggen “Maak je zwaai af”, “Niet naar achteren leunen, maar je gewicht in de bal leggen” en “Rustig slaan, je legt uit jezelf al heel veel power in je slag”. Eigenlijk mag die trainer al heel blij zijn, dat hij dit effect bij mij heeft en blijkbaar weet ik zelf ook dondersgoed wat ik fout doe. Gebrek aan speelervaring he! Deze ronde dus verloren en de vierde ronde was nipt gewonnen, ondanks dat ik KA-POT was! 2 uur spelen en rennen over de baan vraagt wat van je conditie…maar gewoon doorgaan. De vijfde ronde eindelijk welverdiend pauze en precies het goede moment. Het kwam met bakken uit de hemel en ik zat lekker droog. Dan was daar ook nog onze held, die mijn kleding van het bankje heeft geplukt en redelijk droog binnen heeft kunnen brengen. Nee, ik stond niet naakt te spelen. Helaas is door de regenval de laatste ronde niet doorgegaan, dus heb ik mijzelf maar getrakteerd op een drankje om wat calorieën binnen te krijgen. Topavondje dus! Kan niet wachten op de voorjaarscompetitie, waar ik gelukkig al gevraagd ben voor een groep.

En nu? Ik was bang voor hele dikke spierpijn, maar ik moet zeggen dat het mij enorm meevalt (ik hoop niet dat ik nu te vroeg roep). Wel merk ik heel goed dat ik de spieren in mijn armen, buik en rug veel gebruik. Mijn benen zijn altijd al sterk geweest. Ik zie ook mijn buik en rug strakker worden WHOOHOO! Verder was het mijn bedoeling om lekker uit te slapen vanochtend, maar mijn katten gooide roet in het eten. Nadat ik binnen een half uur 3 dingen heb horen vallen was ik toch wel nieuwsgierig of alles heel was. Gelukkig als ik één stap buiten de slaapkamerdeur zet willen ze elke minuut met mij doorbrengen. Ze liggen hier dan nu ook heel braaf naast mij, te genieten van hoe ik de blog aan het tikken ben. Kopjes van Maui en Fiji dus!

Ik ga nu even ontbijt en lunch scoren bij de supermarkt, want ik heb honger! Fijne dag allemaal lieverds!